مراسم عزاداری ایام محرم

مصباح الهدی یعنی چی؟
روایت « ان الحسین مصباح الهدی و سفینهالنجاه » رو خیلی شنیدیم ؛ و البته اکثرا هم اینجوری معنی کردیم که : همانا حسین علیه السلام چراغ هدایت و کشتی نجاه است .
اگر هم چراغ بگوییم منظور این است
عربهای قدیم کاروانی و با شتر و یا اسب مسافرت میکردن . گاهی کاروان در بیابانهای عظیم و بزرگ گم میشد ، به طوری که دیگه از هیچ راهی نمیتونستن حتی احتمال بدن که راه از کدوم سمت هست .
وقتی چنین حالتی پیش میومد ، چندین روز کاروان حیران بود ، همه گرسنه و تشنه ، آذوقه از دست رفته ، بدون آب و غذا ، کودکان و زنان در معرض تلف ، جایی که دیگه نه ثروتی به درد میخوره و نه توانایی مالی و جسمی ، نه مقامی به درد میخوره و نه نسب ، هر لحظه احتمال داره جونشون از دست بره ، حالا اگه این کاروان گم شده ی با این وضعیت رو ، در شب فرض کنید که دیگه بدتر . چون هیچ جایی رو نمیبیه که بخواد حرکت کنه . یعنی واقعا در معرض تلف.
چنین کاروانی فقط چشمشون کار میکنه که نشونه ای چیزی پیدا کنن و برن به سمت آبادی و آب و غذا .
حال اگه در شب ، از دور دور ها چراغکی دیده بشه ، این یعنی نجات .
این یعنی زنده ماندن کاروان.
این یعنی احیای دوباره.
عربها به چنین چراغی که از دور دست ها مشاهده میشد و امید زندگی رو به همه برمیگردوند میگن « مصباح » ،
همانا حسین علیه السلام مایه زندگی و احیای بشر ، در زمانی هست که روح انسان در معرض تلف بود و هست . در زمان خود مبارکشون ، وقتی اسلام داشت نابود میشد و بشر داشت دوباره به حالت جاهلیت و حتی جاهلیتی فراتر از جاهلیت قبل باز میگشت ، اومدن و با نثار جون خودشون و اصحابشون ، همون چراغی شدن که کاروان بشریت رو نجات دادن ، و البته در هر زمانی از تاریخ هم ، تمسک به حسین علیه السلام ، مایه نجات بشر خواهد بود . همونطوری که در زمان فتنه این مساله به اثبات رسید و هر کسی تاریخ کربلا رو در این مساله پیاده کرد ، براحتی یزید و یزیدیان رو از حسین زمان تشخیص داد

بنابراین با توجه به مطالب گذشته و با در نظر گرفتن مجموعه احادیث مرتبط- سیدالشهداء- ترجمه “مصباح” به چراغ (سراج عربی) در حدیث، که به عنوان بیان مصداق مطرح است، درست نبوده و جامعیت مفهوم مصباح را زیر سوال می برد.
پس در تبیین بخش اول حدیث شریف “مصباح هدایت” می توان گفت: هدایتگری سیدالشهداء با جان نثاری آن حضرت در راه دین جد بزرگوارش تابیدن گرفته و با شهادت آن امام همام، اسلام ظهوری دوباره پیدا نمود . در واقع تجلی و درخشش نور حسینی در روز عاشورا آشکار شده و تا ابد ” راه ” را برای روشندلان عالم هموار کرد. از بدن پاره پاره آن حضرت گرفته تا سر بریده در بالای نیزه، همه تشعشع انوار هدایت حسینی بود.